Maar hoe ontzettend fantastisch zou het zijn dat jij en ik onze kinderen nu kunnen leren want wij NU weten?
Zodat zij daar de rest van hun leven profijt van hebben en alleen maar door kunnen groeien.

Want zeg nou eerlijk
Hoe vaak per dag denk jij:
wat zal mijn omgeving daar wel niet van denken?

En hoe vaak zeg jij dingen tegen jezelf die je nooit tegen je eigen kinderen zou zeggen?
Zoals “hoe kon je dat nou zeggen.”
“Weer niet gedaan wat je had willen doen.”
“Lekker dan. Ik ben niets waard”
“ laat ik dat maar niet doen want ik kan het toch niet“

Onze kinderen zien en voelen meer dan je denkt. Want laten we eerlijk zijn zij kennen jou het allerbeste. Zij hebben negen maanden in jouw geleefd. Jij hebt te laten groeien en bloeien. Dus denk nou niet dat zij niet inzien hoe jij met jezelf omgaat.
En daarmee ben jij het voorbeeld voor jou kinderen.

Hoe zou jij het vinden dat jij je kinderen mee kunt geven,
✅ dat zij tot alles in staat zijn.
✅ Dat zij de kracht bezitten om voor positieve tijd en geluk te kiezen.
✅ Dat ze alles aankunnen want het leven ze geeft.
✅ Dat ze alles kunnen bereiken wat ze willen.
✅ En dat het leven niet alleen maar bestaat uit negativiteit en tegenslagen.

Goed voorbeeld doet goed volgen. En ik weet dat jij de niets liever wilt dan een goede moeder voor je eigen kinderen zijn en dat je niets liever wil dan alleen maar het beste voor hen. En waarom dan niet voor jezelf?